Γκράφιτι Της Αργολίδας

από **HERMAN** 23/8/2014, 4:58 pm

Γκράφιτι... Μία λέξη πού για εμάς λέει πολλά, και για άλλους τίποτα.

Μια λέξη που πολλοί όταν την ακούν τρομάζουν, και μιλούν για μουτζούρες, και βανδαλισμό. Άλλοι, πάλι, στο άκουσμα της, μιλούν για τέχνη και τρόπο άμεσης έκφρασης συναισθημάτων.

Παράξενα σχέδια, και πολλά χρώματα, που σε συνδυασμό δίνουν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Μιλώντας για το γκράφιτι, πρέπει να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για μια νέα μορφή έκφρασης, μια ιδεολογία. Γνωστοί γκραφιτάδες μιλούν για ωμή αλητεία, εγώ θα μείνω στην λέξη καλλιτεχνική δημιουργία, με αρκετές δόσεις αλητείας!

Όπως και να έχει, τα γκράφιτι παρουσιάζουν καλλιτεχνικό, αλλά και κοινωνικό ενδιαφέρον. Μια μορφή εξωτερίκευσης των συναισθημάτων των νέων, μέσα από τα σχέδια, τα χρώματα, τα συνθήματα, αλλά και τους διάφορους και ποικίλους συμβολισμούς.

Το βιβλίο Γκράφιτι Της Αργολίδας (Εκδόσεις Ν. Γ. Χριστόπουλος) του δημοσιογράφου Γ. Αντωνίου σε μια προσπάθεια να αναδείξει νέα ταλέντα, στο χώρο αυτό, συγκεντρώνει δουλείες και προσπάθειες νέων από την περιοχή μας, και τις παρουσιάζει.

Γκράφιτι που έχουν επιλεχθεί ένα προς ένα. Γκράφιτι που σε καμία περίπτωση δεν αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον. Πολλές φορές μάλιστα το ομορφαίνουν. Άλλωστε ένα κοινό σύνθημα είναι «ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕ ΤΟ ΓΚΡΙΖΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ». Πολλά άλλα συνθήματα-μηνύματα, που συγκινούν είναι «Ξένοι εργάτες αδέλφια μας» «Έξω το Νάτο» «Ενάντια στα σχολεία που έγιναν φύλακες», αλλά και πιο προσωπικά μηνύματα, όπως «Ζωγραφίζω ελπίδες στα πιο γλυκά όνειρα μου» και «Ζωγραφίζω για όσους μου συμπαραστάθηκαν».

Οι ρίζες των γκράφιτι βρίσκονται κρυμμένες καλά στο μακρινό παρελθόν, στα προϊστορικά κιόλας χρόνια, όπου άνθρωποι των σπηλαίων συνήθιζαν να ζωγραφίζουν ζώα και ανθρώπινες μορφές σε τοίχους.. Παράδοση που συνεχίζεται και τηρείται σήμερα.

Κείμενο: Nίκος Αρίωνας Ρηγόπουλος

Photos from the book

hiphop.gr