Πόλεμος με τον θάνατο

από **AETOS** 10/4/2020, 12:24 pm

Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβουμε πως ζούμε την τρέλα που τροφοδοτείται από το φόβο του θανάτου. Ζούμε το χειρότερο πράγμα που συνέβη στον άνθρωπο, μια καταστροφή που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος, εδώ και τώρα.

Ξεκίνησαν τον πόλεμο κατά του θανάτου, όπως παρατηρούν πολλοί σχολιαστές. Αλλά, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον θάνατο, η ανθρωπότητα προκάλεσε στον εαυτό της θανάσιμη πληγή.

Η εποχιακή τρέλα ξεπέρασε την ανθρωπότητα. Στα χρόνια που θα περάσουν, θα το θυμούνται ως νέο κυνήγι μαγισσών, σε παγκόσμια κλίμακα.

Για παράδειγμα, οι Ρώσοι ζουν ένα νέο 1991 με κατάρρευση του κόσμου που κατοικούσαν, με τις διακοπές στο εξωτερικό, ο κόσμος ωραίων καφετεριών και κομμωτηρίων.

Ο νέος κόσμος είναι τόσο αυστηρός και απειλητικός όσο οι σκοτεινές εποχές της γερμανικής κατοχής με τις πολυάριθμες απαγορεύσεις της, με προσπάθειες να επιβιώσουν.

Τώρα, η πλειοψηφία των ρωσικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και bloggers λένε ότι ο Πούτιν έδειξε την αδυναμία του όταν δεν έκανε έκκληση για περιορισμό στο σπίτι και επέτρεψε στον δήμαρχο της Μόσχας Σεργκέι Σόμπιανιν να το πράξει αντ' αυτού.

Θα προτιμούσαν ο ίδιος ο μεγάλος άνθρωπος να τους βάλει υπό κατ 'οίκον περιορισμό.

Ίσως θα υπάρξει άλλη ευκαιρία, επειδή αυτή η απομόνωση είναι πολύ δύσκολη για τους Ρώσους με τα πολύ μικρά διαμερίσματά τους. Εάν διαρκεί, αναμένονται πολλές οικογενειακές συγκρούσεις και βία. Οι σύγχρονες ρωσικές οικογένειες εργάζονται κανονικά και συναντιούνται μόνο τα βράδια.

Τότε, αναμένεται ίσως, ο Πούτιν να έρθει ως ο σωτήρας για να τους απελευθερώσει από την κατ΄οίκον αιχμαλωσία.

Αλλά και στη Δύση τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα.

Αποδίδεται αστοχία της ηγεσίας για τη μακροπρόθεσμη αποτυχία ώστε να καταστούν οι δυτικές κοινωνίες ευάλωτες, μεταφέροντας θέσεις εργασίας υψηλής παραγωγικότητας, για να αυξήσουν τα εταιρικά κέρδη σε βάρος των εγχώριων καταναλωτικών εισοδημάτων.

Αυτό σημαίνει εξάρτηση από ξένες δυνάμεις. Σημαίνει την αδυναμία λειτουργίας χωρίς τεράστιες εισαγωγές.

Κάτι που καθιστά την παγκοσμιοποίηση ίση με τη θανατική ποινή. Το μόνο πλεονέκτημά της είναι για τους πλούσιους και το πλεονέκτημά τους έρχεται με τη μορφή φθηνού εργατικού δυναμικού που διογκώνει τα κέρδη τους, ενώ μειώνει τα εισοδήματα και την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού.

Αυτές οι καταστρεπτικές πολιτικές αποτέλεσαν έργο των βραχυπρόθεσμων στοχαστών-οδηγών απληστίας - των οποίων το μόνο όραμα ήταν «θέλω ακόμα περισσότερα». Και αυτοί οι ανάξιοι άνθρωποι, όχι τα θύματά τους, ακόμα και ο «θείος Σαμ» προσπαθεί να σώσει τώρα.

Η μαζική ανεπιθύμητη φούσκα του χρέους που έχει ήδη ξεπεράσει την οικονομία μεγαλώνει. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών βρίσκονται στο στάδιο της καταστροφής του αμερικανικού δολαρίου σε μάταιες προσπάθειες για να σώσουν τους υπερ-πλούσιους από τη δική τους συμπεριφορά απάτης.

Η επόμενη ημέρα

Ακούμε από πολλούς ότι ο κόσμος μετά τον Covid-19 θα είναι διαφορετικός. Το ερώτημα είναι: Διαφορετικά με ποιον τρόπο; Θα είναι τα πράγματα καλύτερα ή χειρότερα;

Οι ελίτ εργάζονται για να το κάνουν καλύτερο για αυτούς, και χειρότερο για τους υπόλοιπους. Σχετικά με τα στοιχεία αυτά είναι σαφή.

Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες (Big Pharma) βλέπουν τεράστια κέρδη από τον ιό, όπως κάποιες κυβερνήσεις βλέπουν περισσότερη δύναμη υπό τον έλεγχό τους.

Αλλά η διαφορά στα οικονομικά οφέλη είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας. Ισχυρά κεκτημένα συμφέροντα, όπως του Bill Gates και της Big Pharma, είναι αποφασισμένα να ελέγξουν τις κινήσεις μας με ένα εσωτερικό διαβατήριο που ονομάζεται «εμβολιασμένοι, καθαρισμένοι για την υγεία» ή με άλλες λέξεις για τον σκοπό αυτόν.

Πρέπει να τεθούν σε λειτουργία νέες διαδικασίες και τεχνολογίες παρακολούθησης που θυμίζουν το «σήμα του θηρίου» για την αστυνόμευση της πρόσβασης διάφορων κατηγοριών ανθρώπων σε διάφορες περιοχές και οφέλη.

Οι κυβερνήσεις και οι υπηρεσίες ασφαλείας της βλέπουν στον φόβο και τη σύγχυση του πληθυσμού τις ευκαιρίες να εφαρμόσουν περισσότερα τυραννικά μέτρα, πιο καθυστερημένα συνταγματικά δικαιώματα, περισσότερες δυσκολίες στην ελευθερία του λόγου. Η ικανότητα της ελευθερίας να αντισταθεί στην καταπίεση είναι πάντα μειωμένη.

Διάφορες περιγραφές της αναμενόμενης δυσπραγίας προσφέρονται στο διαδίκτυο. Αλλά δεν χρειάζεται να αποδειχθεί έτσι. Εξαρτάται από εμάς. Απογοητευμένοι και φοβισμένοι, μπορούμε να δεχτούμε περισσότερη κυβερνητική εξουσία, όπως συνέβη μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Αντ΄ αυτού, μπορούμε να αναγνωρίσουμε συλλογικά τη μαζική αποτυχία παντού στη δυτική ηγεσία και να οικοδομήσουμε μια πιο ζωντανή και βιώσιμη κοινωνία.

Πηγή: ΑΠΕ -ΜΠΕ