Τέλος του κόσμου: Υπάρχει και ο Ιανουάριος...

από **LEFTERIS** 11/12/2012, 11:13 am

Λόγω του ημερολογίου των Μάγια, η περίοδος βρίθει από εσχατολογικές προφητείες. Έτσι, αν ο κόσμος δεν τελειώσει στις 21 Δεκεμβρίου, υπάρχει και ο Ιανουάριος.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι προαναγγέλλουν τον Αρμαγεδδώνα τον Ιανουάριο του 2013.
Ο τρόμος για το τέλος του κόσμου κατατρέχει εδώ και χιλιετίες τον άνθρωπο: κατακλυσμοί, αιώνιο πυρ, αμμοθύελλες, λυκόφως των θεών. Αντιμέτωποι με τους μεγάλους φυσικούς κύκλους, οι άνθρωποι έζησαν επί αιώνες υπό το κράτος του φόβου ότι ο χειμώνας ή η νύχτα θα εγκατασταθούν για πάντα. Αιώνες αργότερα, θα έλθει το φάσμα του «πυρηνικού χειμώνα», της περιβαλλοντικής καταστροφής, του γιγάντιου αστεροειδούς...
Οι Αζτέκοι θεωρούσαν ότι κάθε 52 χρόνια, ο Ήλιος κινδύνευε να εξαφανισθεί και έκαναν ανθρωποθυσίες για να εξασφαλίσουν την αναγέννησή του.
Οι βροχές πρωταγωνιστούν στους μύθους για το τέλος του κόσμου. Ο μύθος του Κατακλυσμού είναι ένας από τους παλαιότερους, πολύ πριν από τον μύθο της Κιβωτού του Νώε.
Στη Μεσοποταμία, ο κατακλυσμός εμφανίζεται την εποχή των Σουμερίων και κορυφώνεται με το Έπος του Γκιλγκαμές, τον 8ο αιώνα π.Χ.
Ανεμοστρόβιλοι εμφανίζονται επίσης στην ελληνική και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα. Ο πρώτος κατακλυσμός της ελληνικής αρχαιότητας είναι ο κατακλυσμός του Ωγύγου, που χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια έρχεται ο μύθος της Ατλαντίδας που περιγράφεται από τον Πλάτωνα.
Στη Γένεση, ο Θεός αποφασίζει να αφανίσει ανθρώπους και ζώα στον κατακλυσμό του Νώε. Στην Καινή Διαθήκη βρίσκουμε επίσης κατακλυσμό, πυρ και τελική κρίση, στο μοντέλο του αιγυπτιακού θείου δικαστηρίου του Όσιρη.
Στη Δυτική Αφρική, ο πιο διαδεδομένος μύθος είναι ο μύθος της κολοκύθας που καταπίνει ολόκληρα χωριά ή και ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Αποκάλυψη
Ο μύθος του οικουμενικού πυρός υπάρχει στην Ελλάδα, τη Σκανδιναβία, την Ινδία και στους πολιτισμούς των Ινδιάνων της Αμερικής. Συχνά συνοδεύεται από έναν κατακλυσμό, όπως στην ινδουιστική κοσμογονία με τα τέσσερα είδη αφανισμού (pralaya). Οι Αζτέκοι επίσης αναφέρονταν σε τέσσερις διαδοχικές καταστροφές, ανάμεσά τους το ύδωρ και το πυρ.
Μαζί με τις μονοθεϊστικές θρησκείες, ήρθαν και οι μύθοι της αποκάλυψης. Προηγήθηκε η «Αποκάλυψη» των εβραίων προφητών και ακολούθησε η βιβλική «Αποκάλυψη του Ιωάννη».
Στον κόσμο του Ισλάμ υπάρχει επίσης η περιγραφή της καταστροφής του κόσμου, από αμμοθύελλα, εισβολή ή πυρκαγιά και συνοδεύεται από την Ημέρα της Κρίσης.
Κατά τον Μεσαίωνα, η έλευση του έτους 1000 δημιούργησε φόβο για το τέλος του κόσμου, σε μία αφανισμένη από την πανώλη και την πείνα Ευρώπη. Το 1013, μία ηλιακή έκλειψη αναζωπύρωσε τον τρόμο, ενώ το έτος 2000 επανέφερε παράλογες φοβίες.

Read more:http://www.newsbomb.gr