Γονίδια ευθύνονται για τη λαχτάρα για γλυκά, αλμυρά ή... λαχανικά

Γονιδιακή τελικά αποδεικνύεται η λατρεία ορισμένων ανθρώπων στην σοκολάτα, τα αλμυρά ή τα λαχανικά, καθώς ερευνητές εντόπισαν συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις που σχετίζονται με τις διατροφικές προτιμήσεις μας.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστόνης παρουσίασαν στοιχεία στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής στο Σικάγο, σύμφωνα με τα οποία αρκετά γονίδια σχετίζονται με τις αρέσκειες και απαρέσκειες των ανθρώπων στο φαγητό.

Οι γονιδιακές μεταλλάξεις είναι ήδη γνωστές τους επιστήμονες, και μάλιστα μια σχετίζεται με τον κίνδυνο εκδήλωσης παχυσαρκίας, ενώ άλλες παίζουν ρόλο στην ρύθμιση των ορμονών. 

«Πάντως, η απέχθεια των περισσοτέρων ατόμων στο μπρόκολο δεν καθορίστηκε γενετικά και ίσως να αποδίδεται στον τρόπο μαγειρέματος του», έσπευσαν να τονίσουν.

Αν και παλαιότερες μελέτες είχαν εστιάσει στις γευστικές προτιμήσεις των ανθρώπων για συγκεκριμένα είδη διατροφής και στο DNA τους, τώρα οι επιστήμονες αξιολόγησαν στοιχεία που αφορούσαν πάνω από 800 ενήλικες αναζητώντας γονίδια που σχετίζονται με τους γευστικούς υποδοχείς.

«Επικεντρωθήκαμε σε συγκεκριμένα γονίδια που έχουν ήδη σχετιστεί με συμπεριφορικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά, όπως η κατάθλιψη ή οι εξαρτήσεις, για να δούμε αν σχετίζονται και με τις διατροφικές συνήθειες», εξηγεί η δρ Σίλβια Μπερτσιάνο, επικεφαλής ερευνήτρια.

Η μελέτη

Για να το πετύχουν ανέλυσαν μεταλλάξεις σε αυτά τα γονίδια μαζί με τις αυτό-αναφερόμενες διατροφικές συνήθειες 818 ενηλίκων αμερικανών, καυκάσιας καταγωγής.

Έτσι εντόπισαν σχέση μεταξύ αρκετών γονιδίων και διατροφικών προτιμήσεων. Μεταλλάξεις στο γονίδιο FTO, που σχετίζεται με την παχυσαρκία, συνδέθηκαν με την προτίμηση για λαχανικά και φυτικές ίνες.

«Ίσως το γονίδιο FTO να επηρεάζει τόσο τον κίνδυνο παχυσαρκίας όσο και την επιθυμία του ανθρώπου να τρώει λαχανικά. Και αυτό γιατί η μετάλλαξη που επηρεάζει τη μια τάση βρίσκεται εντός του γονιδίου σε διαφορετική θέση από τη μετάλλαξη που επηρεάζει την άλλη τάση», εξηγεί η ερευνήτρια.

Επίσης, το γονίδιο SLC6A2 που βοηθά στη ρύθμιση ορμονών, όπως η βορεπινεφρίνη, συνδέθηκε με την κατανάλωση λιπαρών.

Ακόμα μεταλλάξεις στο γονίδιο που ρυθμίζει την οξυτοκίνη, τη λεγόμενη και ορμόνη της αγάπης διότι σχετίζεται με τη διάθεση, τη σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού και άλλες συμπεριφορές, συσχετίστηκε με την αγάπη για την σοκολάτα, καθώς και με το αυξημένο σωματικό βάρος.

«Η οξυτοκίνη ενισχύει το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Και τα χαμηλά επίπεδά της ίσως πυροδοτούν την ακατάσχετη επιθυμία για σοκολάτα, ως έναν έμμεσο τρόπο για ανταμοιβή», σχολιάζει η δρ Μπερτσιάνο.

Σπεύδει, πάντως, να σημειώσει ότι η διατροφή είναι κάτι περισσότερο από γονιδιακές επιρροές. Έχει να κάνει με οικονομικούς, περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς λόγους.