Το χρέος, τα ανταλλάγματα που ζητούν οι δανειστές και η πυροδότηση πολιτικών εξελίξεων

Με τα μάτια καρφωμένα στις οθόνες τους περιμένοντας τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα να πει στην Άνγκελα Μερκελ για το ελληνικό χρέος κατά την κοινή συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο, παρέμειναν αρκετά κυβερνητικά στελέχη και συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου. Στην κοινή συνέντευξη τύπου αμέσως μετά το τέλος της συνάντησης τους, ο Μπάρακ Ομπάμα και η Άνγκελα Μέρκελ δεν έκαναν καμία αναφορά στην Ελλάδα, αν και εκτιμάται ότι το ζήτημα ετέθη στις διαβουλεύσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι συζητήσεις με την Γερμανίδα καγκελάριο δεν αφορούσαν ειδικά το θέμα της Αθήνας αλλά ετέθη σε έναν γενικότερο προβληματισμό για το μέλλον της Ευρώπης ειδικά όπως αυτή διαμορφώνεται σε κράτη δυο ταχυτήτων μετά τις ακραίες φωνές με εκπροσώπους του λαϊκισμού που συνεχώς δείχνουν να κερδίζουν περισσότερο έδαφος.

Παρ´ όλα αυτά η Αθήνα αναζητά μια δυνατή φωνή σαν του Αμερικανού προέδρου να υψώσει το τοίχος κατά του λαϊκισμού όπως λένε κυβερνητικά στελέχη καταφέροντας κτύπημα κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και της λιτότητας που πλήττει ειδικά τις χώρες του Νότου. Ωστόσο το θέμα της απομείωσης του χρέους για την Αθήνα αποτελεί μείζον θέμα και γί αυτό το λόγο η κυβέρνηση έχει επενδύσει πολλά πάνω στον στόχο που ανέδειξε με τον πιο έντονο τρόπο ο Μπάρακ Ομπάμα. Στις πέντε Δεκεμβρίου στη συνεδρίαση του Γιουρογκρουπ θα προτιμούσε η κυβέρνηση να υπάρχει ρητή δέσμευση από τους υπουργούς της ευρωζώνης για τον τρόπο και τον χρόνο που θα μπει στο τραπέζι των δανειστών η αντιμετώπιση του χρέους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο παρασκήνιο γίνονται συζητήσεις κυρίως σε επίπεδο πως θα μπορούσε το θέμα του χρέους να εξυπηρετηθεί χωρίς όμως να επαναπαυτεί η κυβέρνηση. Οι δανειστές θέλουν ένταση μεταρρυθμίσεων κυρίως στα εργασιακά, με συνέπεια να ζητούν περίπου ως αντάλλαγμα για το χρέος αλλαγές ως προς τα χείρω και οι αναφορές που υπάρχουν δειλά δειλά κινούνται προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση : ομαδικές απολύσεις, αναπροσαρμογή στους κατώτατους μισθούς με στόχο σταδιακά να μπούνε στο προκρούστη και φυσικά τα θέματα με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, απεργιακοί νόμοι κ.ο.κ

Η κυβέρνηση κανείς δεν γνωρίζει προς το παρών τουλάχιστον αν είναι διατεθειμένη να ανταλλάξει το χρέος με τα εργασιακά και αν γίνει κάτι τέτοιο ουδείς από τώρα γνωρίζει τι θα γίνει στην περίπτωση που αυτά τα μέτρα πάνε στην βουλή προς ψήφιση. Το ερώτημα είναι βεβαίως θα μπορέσει η κυβέρνηση να τα περάσει τέτοια επώδυνα μέτρα για να κερδίσει το χρέος ή θα οδηγηθεί σε άλλου είδους αποφάσεις.

Ένα ακόμη σενάριο που συζητιέται σε πολιτικά γραφεία και είναι ο φόβος της κυβέρνησης , μήπως οι δανειστές προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι η Ελλάδα δεν θα καμφθεί στις μεταρρυθμίσεις έστω και αν αποσπάσει μέρος της αντιμετώπισης του χρέους όχι εξ ολόκληρου είτε με μείωση επιτοκίων , είτε με επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων το συνολικό εγχείρημα πάλι με ανταλλαγή θα είναι αλλά σε πιο βαθμό η ανταλλαγή αυτή θα είναι ακόμη δεν το γνωρίζουν.

Με άλλα λόγια το χρέος και η αντιμετώπιση του δεν πρόκειται να δοθεί χωρίς ανταλλάγματα κάτι που φυσικά θα τεστάρει την αντοχή της κυβέρνησης για το αν μπορεί ή όχι να προχωρήσει μπροστά για να εξαγοράσει πολιτικά το χρέος με ότι αυτό συνεπάγεται και με ότι αυτό φέρει εξελίξεις.