Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’

από **Ατροπος** 11/4/2013, 11:25 pm

Έχουμε αναρωτηθεί πότε πως αν βάλουμε τα 3 τελευταία γράμματα της ελληνικής άλφαβητου ανάποδα δημιουργείται 1 σπουδαία φράση …
Ω!!μέγα ψυ χη

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ Images?q=tbn:ANd9GcTRZ-J6Bqo2v-KNNkqTVpt_YEqWumnLy9NKq4rrShX9LLeBH_Bw2w

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:
ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-
ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ- ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:
ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής
προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.
ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ,
ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ)
ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:

Αλ=Ο νοητός ήλιος
Φα-ος=Το φως
Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)
Τα=Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γα=Γη (δωρικός τύπος)
Αμα=(επιρρ.) συγχρόνως
Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος
Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.
Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός
Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.
Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.
Ζή=προστακτική ρήματος ζω.
Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι
Θη=προστακτική ρήματος θέτω.
Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ.
Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο
παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά).
Δά=άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ,
Δήμητρα=Μητέρα γη).
Νύξ=νύκτα.
Ο=το οποί! ο, που
Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).
Κ.Ο.Κ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...

ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ
ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ
ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού). ΑΣ ΓΙΝΕΙ
ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ
ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ
ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ
ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας μάς αποκαλύπτει ότι, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι γλώσσα συμβατική. Δεν είναι απλώς γλώσσα φυσική, είναι κυρίως γλώσσα μαθηματική, επιστημονική, τεχνολογική. Η αυστηρή μαθηματική της πειθαρχία, η θαυμαστή αρθρωτή δομή της, ο εκπληκτικός αναπλαστικός μηχανισμός της και η ασύγκριτη ικανότητα της δημιουργίας παραγώγων, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά.

Το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο αποτελούνταν από 27 γράμματα και όχι από 24 όπως το σημερινό.(Τα άλλα 3 γράμματα που δεν υπάρχουν πια εναι τα εξης: ΓΓ = F = Δίγαμμα. Αντεκατεστάθη αργότερον υπό του ς, Q = Qόππα. Ως αριθμητικό σημείο & το οποίο συναντάμε στο λατινικό αλφάβητο, Ϡ = Σαμπί. Ως αριθμητικό στοιχείο)
Στα 27 αρχαία γράμματα υπήρχε η ιερή σχέση των τριών εννεάδων, όπου τα πρώτα εννέα γράμματα χρησιμοποιούνταν δια να δηλώσουν τις μονάδες, τα δεύτερα εννέα τις δεκάδες και τα τρίτα εννέα τις εκατοντάδες.
Το σύστημα αυτό διατηρήθηκε ως το μοναδικό αριθμητικό σύστημα μέχρι και το τέλος της βυζαντινής περιόδου Κάθε λέξη στην αρχαία Ελλάδα ήταν συγχρόνως και ένας λεξάριθμος, δηλαδή ήταν ένας αριθμός που προερχόταν από το άθροισμα της αριθμητικής αξίας των γραμμάτων της λέξης. Έτσι, κάθε λέξη υποδηλωνόταν με την διπλή της υπόσταση, τόσο ως εγγράμματη φθογγική ενότητα, όσο και ως αριθμός.

Η πυθαγόρειος σκέψη καταλήγει στην αντιστοιχία κάθε γράμματος της ελληνικής αλφαβήτου με έναν αριθμό.
Οι Πυθαγόρειοι απάντησαν στο ερώτημα ''τί το σοφόν?'' . Μοναδική απάντηση ''ο αριθμός'' ενώ στο δευτερο σκέλος=''τι δεύτερον εις σοφίαν''(δηλαδη τι έρχεται δεύτερο μετά τον αριθμό σε σοφία) απάντησαν:
''o τοις πράγμασιν τα ονόματα θέμενος'' (δηλαδή εκείνος που έδωσε τις ονομασίες σε κάθε πράγμα). Οι Πυθαγόρειοι μας εισάγουν σ'ένα αριθμητικό ''παιχνίδι'' μεταξύ αριθμών και λέξεων (λεξάριθμος).
Τί το ενδιαφέρον έχει αυτό το "παχνίδι"? Ότι λέξεις και φράσεις συμπίπτουν μεταξύ τους δημιουργόντας ισοψηφίες ή δίνοντας αριθμούς που παραπέμπουν σε γεγονότα και χρονολογίες. Aς αναφέρουμε μερικά παραδείγματα : Η λέξη που μας ενδιαφερει αρχικά είναι η λέξη αριθμός(εκ του ρήματος αραρίσκω, που σημαίνει θέτω σε σειρά) - ΑΡΙΘΜΟΣ= 1 + 100 + 10 + 9 + 40 + 70 + 200 = 430
ΑΡΙΘΜΟΣ=430 - ακριβώς 430 βγάζουν και οι λέξεις ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, ΝΟΜΟΣ, ΕΥΘΕΙΑ. Πράγματι τα μαθηματικά δεν υπάρχουν χωρίς τον αριθμό, ενώ ο αριθμός είναι ο ίδιος ο νόμος του σύμπαντος, όσο για την ευθεία αυτή ορίζεται από δύο συντεταγμένες οριζόμενες από αριθμούς. Αν σκεφτούμε ότι το ''θείον'' είναι όπως και ο αριθμός ''πανταχού παρών και τα πάντα πληρών'' και ότι και τα δυο έχουν χαρακτηριστικό τη σοφία, τότε απόλυτα δικαιολογείται και η ακόλουθη ισοψηφία: ΑΡΙΘΜΟΣ=ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ=430.

Οι Έλληνες βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στους φυσικούς ήχους αλλά και εικόνες (νοηματικούς φθόγγους), κατέγραψαν τις πληροφορίες τις οποίες το περιβάλλον τούς μετέδιδε και με αυτές δημιουργούσαν απλούς αλλά και συνθέτους φθόγγους, (γράμματα και λέξεις), οι οποίοι εμπεριείχαν ακέραιη την μεταδιδόμενη πληροφορία.
Πρόκειται περί ενός ασύγκριτου Τεχνολογικού επιτεύγματος και εφαρμογής της Θεωρίας της Πληροφορίας, την οποία οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανακάλυψαν και αισθά¬νονται ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι με αυτή ανέπτυξαν την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τις αρχές της θεωρίας της πληροφορίας, τις όποιες οι πανάρχαιοι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά, τις εφάρμοσαν με έξοχο τρόπο προκειμένου να δημιουργήσουν το μοναδικό επικοινωνιακό μέσο, τον «Έλληνα λόγον», γραπτό και προφορικό και την Μητέρα όλων των γλωσσών, την «Ελληνική Γλώσσα».

Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη. Γι αυτό οι σκοταδιστές κάνουν το παν να την εξαφανίσουν.

Ας αναφερθούμε σε ορισμένα παραδείγματα:

love, λατινικό:love εκ του ''λάFω'' το διγαμμα F που είναι κανονικα το εκτο γραμμα του Ελληνικού αλφαβήτου γινεται αυ σημαίνει ''θέλω πολύ''
yes εκ του γέ=βεβαίως kiss me εκ του κύσον με= φιλησε με, λογια του Οδυσσεα στην Πηνελόπη.
move εκ του Ομηρικού αμείβου=κουνήσου!!!!!!
After εκ του Ομηρικου αυτάρ=μετά, ο Ομηρος μας λέγει''θα σας διηγηθω τι εγινε αυτάρ''
me εκ του :με
disaster εκ του:δυσοίωνος+αστήρ!!!!!
ιs εκ του είς
exist λατινικά ex+sisto εκ του έξ+ίστημι=εξέχω, προέχω
Sponsor εκ του σπένδω=προσφέρω σπονδή.
day δία έλεγαν οι Κρήτες τήν ημέρα, ευδιάθετος=βρίσκεται σε καλή μέρα
dolllar εκ του τάλλαρον=καλαθι το οποιο χρησιμοποιούταν ως μοναδα μετρησης στις ανταλλαγες, π.χ δωσε μου 5 τάλλαρα σταρι να σου δωσω 3 αλευρι. Σε μας εχει μεινει ως τάλληρο αλλα και ως το γνωστό μας τελλάρo!!!
boss εκ του πόσσις =ο αφεντης του σπιτιού
transfer εκ του:τρύω(διαπερνώ)+φέρω, για παράδειγμα transatlantic=διαπερνω τον Ατλαντικο

ΠΗΓΗ: το άθρο βασίζεται στις εξής πηγές : hellinon.net ellinikoarxeio.com agkyrovoli.forumotions.net douridasliterature.com

από **salo** 12/4/2013, 4:47 pm

πολυ καλο το ποστ τζοπελιν μπραβο σου Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ 2014633146

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ 520601028

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ 3580821391

από Επισκέπτης 15/4/2013, 9:45 pm

Αυτο ειναι το μεγαλειο της ελληνικης γλωσσας που καποιοι θελουν με το ετσι θελω να την διαγραψουν. Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ 3743446347

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’ 3743446347

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’

Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’

Απ: Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’

Απ: Η σπουδαιότητα του αρχαιου ελληνικού αλφάβητου και η ‘’κρυμμένη προσευχή’’