Πώς τα παθογόνα αντέχουν σε όξινα περιβάλλοντα στο σώμα

από **COVID-19** 9/5/2020, 12:34 pm

Πώς τα παθογόνα αντέχουν σε όξινα περιβάλλοντα στο σώμα Kapito10

Ερευνητές στο Biozentrum του Πανεπιστημίου της Βασιλείας, στην Ελβετία, έχουν τώρα διευκρινίσει έναν σημαντικό μηχανισμό με τον οποίο τα βακτήρια προστατεύονται από τα αντιβιοτικά. Μια πρωτεΐνη μεταφοράς που εμπλέκεται στη βιοσύνθεση των κυτταρικών τοιχωμάτων παίζει βασικό ρόλο, αναφέρουν στο περιοδικό Nature Structural & Molecular Biology.

Οι ερευνητές μπόρεσαν να δείξουν ότι το βακτήριο Staphylococcus aureus όταν στερείται μεταφορέα φλιπάσης εμφανίζει σοβαρά αναπτυξιακά ελαττώματα σε όξινο περιβάλλον. Οι φλιπάσες είναι πρωτεΐνες μεταφοράς λιπιδίων που βρίσκονται στη μεμβράνη των κυττάρων.

Το βακτηριακό κυτταρικό τοίχωμα είναι ένας βασικός στόχος στην αναζήτηση νέων αντιμικροβιακών, καθώς μόνο ένα άθικτο κυτταρικό τοίχωμα μπορεί να προστατεύσει τα παθογόνα από την ανοσολογική άμυνα του ξενιστή και από τα αντιβιοτικά.

Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον καθηγητή Camilo Perez του Πανεπιστημίου της Βασιλείας έχουν διευκρινίσει τη δομή και τη λειτουργία ενός μεταφορέα φλιπάσης που εμπλέκεται στη σύνθεση των λιποτειχικών οξέων στο MRSA.

Τα λιποτειχικά οξέα είναι σημαντικά βιοπολυμερή που παρέχουν σταθερότητα στο κυτταρικό τοίχωμα των Gram-θετικών βακτηρίων, διευκολύνουν τον αποικισμό του ξενιστή και συμβάλλουν στην απώθηση των αντιβιοτικών.Ωστόσο, παραμένουν στη θέση τους μόνο επειδή συνδέονται με ένα μόριο «αγκύρωσης» στην κυτταρική μεμβράνη.

Χωρίς αυτή την «άγκυρα», τα λιποτειχικά οξέα οξέα δεν είναι ικανά να παρέχουν σταθερότητα στο κυτταρικό τοίχωμα.

Μετακινώντας τα ιόντα υδρογόνου κατά μήκος της κυτταρικής μεμβράνης, ο μεταφορέας της φλιπάσης αναστρέφει το μόριο «αγκύρωσης» από το εσωτερικό της βακτηριακής μεμβράνης, τη θέση της σύνθεσής του, προς τα έξω, τη θέση παραγωγής λιποτειχικού οξέος.

Τα σημεία του ανθρώπινου σώματος που αποικίζονται κατά προτίμηση από το Staphylococcus aureus, συνήθως έχουν όξινο μικροκλίμα. Αυτό σημαίνει ότι η συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου είναι υψηλότερη. Τα βακτήρια αντέχουν σε αυτές τις όξινες συνθήκες απλώς δημιουργώντας ένα παχύτερο προστατευτικό στρώμα λιποτειχικών οξέων.

Πηγή: Neadiatrofis