Η νόσος Πάρκινσον ξεκινά από το γαστρεντερικό;

Νεότερα στοιχεία ενισχύουν τη θεωρία ότι η νόσος Πάρκινσον έχει τις ρίζες της στο γαστρεντερικό σύστημα. 

Αν και τα στοιχεία είναι προκαταρκτικά, οι σουηδοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν αφαιρέθηκε ο κύριος κορμός του πνευμονογαστρικού νεύρου σε ασθενείς με προβλήματα του γαστρεντερικού συστήματος, ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο από ό,τι άλλοι που δεν είχαν υποβληθεί στη χειρουργική επέμβαση.

Οι ασθενείς ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση για τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Neurology οι ειδικοί από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, αυτό δείχνει ουσιαστικά ότι η νόσος Πάρκινσον πηγάζει από το γαστρεντερικό σύστημα και εξαπλώνεται στον εγκέφαλο μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου -το οποίο εκτείνεται από τον εγκεφαλικό στέλεχος έως την κοιλιακή χώρα και βοηθά στον έλεγχο ασυναίσθητων σωματικών λειτουργιών, όπως ο καρδιακός παλμός και η πέψη.

«Τα ευρήματά μας είναι σύμφωνα με αυτά άλλων ερευνών, αν και τα στοιχεία προς το παρόν είναι μεμονωμένα», εξηγεί η συγγραφέας της μελέτης δρ Κάριν Βίρντεφελντ, επίκουρη καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα.

Η μελέτη

Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της μελέτησαν στοιχεία από εθνικά αρχεία της Σουηδίας και συνέκριναν 9.430 άτομα που είχαν υποβληθεί σε αφαίρεση του πνευμονογαστρικού νεύρου (του κύριου κορμού ή τμημάτων του για αντιμετώπιση ελκών) με πάνω από 377.00 άτομα από τον γενικό πληθυσμό, σε διάστημα 40 ετών.

Στην περίπτωση της επιλεκτικής αφαίρεσης τμημάτων του πνευμονογαστρικού νεύρου η διαφορά στη συχνότητα της νόσου Πάρκινσον δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Αλλά τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά στην περίπτωση της αφαίρεσης του κύριου κορμού του πνευμονογαστρικού νεύρου.

Οι 19 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αφαίρεση του κύριου κορμού του πνευμονογαστρικού νεύρου τουλάχιστον πέντε χρόνια πριν είχαν 40% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν νόσο Πάρκινσον από εκείνους που δεν είχαν υποβληθεί στην επέμβαση και είχα τεθεί υπό πενταετή παρακολούθηση.

Οι ερευνητές συνεκτίμησαν και άλλους παράγοντες, όπως ο διαβήτης, η αρθρίτιδα και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, αλλά εντοπίστηκε συσχετισμός μόνο μεταξύ επέμβασης στο πνευμονογαστρικό νεύρο και τη νόσο Πάρκινσον.

Απαιτούνται επιπλέον στοιχεία

Ειδικοί που δεν σχετίζονται με την ερευνητική ομάδα σχολιάζουν ότι απαιτούνται επιπλέον στοιχεία για την τεκμηρίωση του συσχετισμού.

«Η υπάρχει όντως σχέση και η μελέτη είναι εξαιρετική ως προς το εύρος της βάσης δεδομένων, αλλά τα συμπεράσματα δεν είναι ακόμα αρκετά πειστικά», λέει η δρ Όλγα Βαλν, νευρολόγος στο Νοσοκομείο των Μεθοδιστών του Χιούστον στο Τέξας.

Ο Τζέιμς Μπεκ, επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος για τη Νόσο Πάρκινσον των ΗΠΑ επίσης χαρακτηρίζει τα ευρήματα «μη καταληκτικά» αλλά δέχεται ότι υπάρχει συσχέτιση. «Δεν είναι αιτιολογική αλλά δείχνει ότι κάτι συμβαίνει στο γαστρεντερικό σύστημα και ότι επηρεάζει τη νόσο Πάρκινσον», σημειώνει.

«Η πιθανότητα πρόληψης της νόσου Πάρκινσον είναι ακόμα απομακρυσμένη και θα χρειαστεί να ανακαλύψουμε πολλούς ακόμα παράγοντες που την προκαλούν», καταλήγει.