Μητέρα του Κωστή Πολύζου: Δεν είμαι η «Μήδεια» που σκότωσε το παιδί της

Μετά από την συναισθηματικά φορτισμένη κατάθεση της Αγγελικής Νικολούλη σήμερα στο Μικτό Ορκωτό της Καστοριάς, όπου διεξάγεται η δίκη για τη δολοφονία του Κωστή Πολύζου, έφτασε η ώρα της απολογίας της μητέρας του αδικοχαμένου νέου, η οποία κατηγορείται για τη δολοφονία του.

Εμφανώς αδυνατισμένη, μετά από την  πολύμηνη παραμονή στη φυλακή, η μητέρα του Κωστή Πολύζου εμφανίστηκε στο δικαστήριο πολύ ψύχραιμη και με αυτοπεποίθηση. Η φωνή της ήταν σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της απολογίας και έδειξε να συγκινείται μόνο στο σημείο που περιέγραψε πώς βρέθηκε η σορός.

Για μία ακόμη φορά, η Δέσποινα Κουτσέγκου ισχυρίστηκε ότι είναι αθώα. «Δε μπορώ να καταλάβω ποια κτήνη ήταν αυτά που αποφάσισαν να στερήσουν τη ζωή από το παιδί μου…είχε όνειρα», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Όλοι μιλάνε πως είμαι μια Μήδεια που σκότωσε το παιδί της. Δε μπορούν να δουν όσα νιώθω. Λένε πως δεν κλαίω…αν έκλαιγα και ούρλιαζα θα ήμουν μια μάνα που όντως πονάει που έχασε το παιδί της;», διερωτήθηκε κατά την διάρκεια της απολογίας της.

Κατά τη διάρκεια της απολογίας της, δεν έλειψαν και οι στιγμές που ο Πρόεδρος αμφισβήτησε τα όσα έλεγε η ίδια. Το ότι για παράδειγμα η Αστυνομία απαγόρευσε την ίδια να δει τον κυνηγό που εντόπισε τον νεκρό γιο της, είναι κάτι που διαψεύστηκε από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου.

Σε ερώτηση του Προέδρου: για ποιο λόγο χρεώσατε το παιδί σας τόσο πολύ, η μητέρα του Κωστή απάντησε πως το έκανε αυτό για να περάσει το σπίτι στο όνομά του και ο πρόεδρος συμπλήρωσε πως μαζί με το σπίτι περάσανε και 300.000 ευρώ χρέους στο γιο της.

Η δίκη διακόπηκε για λίγο στις 19:40 λόγω αδιαθεσίας της Δέσποινας Κουτσέγκου, με την ίδια να βρίσκεται ημιλιπόθυμη!

Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα της απολογίας της:

Η «εξαφάνιση»

«Μόλις επέστρεψε από το σπίτι του Σπύρου, ο Κωστής έπαιξε με τον μικρότερο αδερφό του στον υπολογιστή. Του είπα γύρω στις 12 να πάει για ύπνο. Ο μικρός φώναξε πως δεν έχουμε νερό και είπα στον Κωστή να πάει να δει…όταν μου είπε πως πάει δίπλα πέντε λεπτά να του πει κάτι του Σπύρου δεν παραξενεύτηκα γιατί ήταν δίπλα και πολλά βράδια έπαιζαν και πετούσαν πέτρες ο ένας στον άλλο. Έβαλε το μπουφάν του αλλά ξαναγύρισε να πάρει ομπρέλα γιατί έβρεχε. Μου είπε πως θα λείψει 5-10 λεπτά. Έστρωσα το κρεβάτι του και εκεί είδα ανοιχτό τον υπολογιστή. Μπορούσε να καθίσει ο οποιοσδήποτε γιατί δεν είχε κωδικούς. Μπήκα να παίξω ένα παιχνίδι που παίζαμε όλοι στην οικογένεια με φάρμες. Ήταν πολλές σελίδες ανοιχτές. Ήμουν ήσυχη και δεν ανησύχησα γιατί ήταν νόμιζα δίπλα. Όταν άρχισα να νυστάζω πήρα τηλέφωνο τον Σπύρο και μου είπε πως έχει φύγει. Του λέω μήπως συνεννοήθηκε με κάποιον φίλο και όταν είπε όχι. Άρχισα να ανησυχώ και να λέω με ποια παρέα έφυγε. Είχε πάει 4 παρά. “Και αν ήπιαν και έχουν αυτοκίνητο με βροχή και αέρα;”, σκεφτόμουν με τις αγωνίες μιας μάνας που περνάει η ώρα και δεν έχει επιστρέψει το παιδί της. Μπαινόβγαινα σε αυτά που είχε ανοιχτά στον υπολογιστή. Κάποια στιγμή άκουσα αυτοκίνητο και ήταν ο πατέρας του Σπύρου. Τον ρώτησα αν ήταν εκεί ο Σπύρος και μου είπε πως μάλλον, αλλά πως έχει και τις δυο πόρτες κλειδωμένες. Τότε του ζήτησα το κινητό και του τηλεφώνησα να δω τι έγινε»

Οι κινήσεις της ίδιας και της οικογένειάς της για να βρουν τον Κωστή

«Το μεσημεράκι ειδοποίησα τον άντρα μου πως κάτι δεν πάει καλά. Ήρθε στη Σιάτιστα περίπου στις 11 το βράδυ και πήγαμε στην Αστυνομία. Όμως δε δέχθηκαν τη δήλωση εξαφάνισης γιατί έπρεπε να περάσουν 48 ώρες… Μαζί με το Σπύρο και έναν άλλο φίλο του σπίτι μας κάναμε μια σελίδα πως χάθηκε ο Κωστής, για να μας δώσει κάποιος μια ιδέα, έστω, για το πού είναι ο Κωστής…Αναφέραμε για το κτήμα αυτό στον τότε διοικητή της Ασφάλειας Κοζάνης για το συγκεκριμένο κτήμα και επειδή είχε αδυναμία στα μελίσσια συζητήσαμε γι’ αυτά. Είπαμε και σε αξιωματικό της Ασφάλειας… Ο τελευταίος μας είπε πως δεν έχει βρεθεί τίποτα. Ο άντρας μας υπέδειξε στην ΟΠΚΕ το κτήμα, σε έναν Σπύρο. Δε βρήκαν τίποτα.

(Ο πατριός δήλωσε ότι την Κυριακή αμέσως μετά την εξαφάνιση πήγε στο συγκεκριμένο χωράφι όπου βρέθηκε θαμμένος ο Κωστής. Η μητέρα όμως στην κατάθεσή της είπε ότι ο πατριός δήλωσε κατά τις έρευνες πως ανέφερε στους αστυνομικούς πως “εκεί είναι το χωράφι, πηγαίνετε γιατί εγώ δεν κοίταξα εκεί”. Οι έρευνες έγιναν μετά την Κυριακή)

«Ο Τ.Κ. της Ασφάλειας μας είπε για πρώτη φορά για το εκκλησιαστικό περιεχόμενο των ιστοσελίδων στον υπολογιστή του Κωστή. Μας είπαν πως είχε μετατρέψει σε mp3 πολλούς εκκλησιαστικούς ύμνους. Μας είπε «μεγάλος αριθμός αρχείων με εκκλησιαστικό περιεχόμενο». (Ο πρόεδρος σημειώνει πως «είναι μόνο 11»)

«Αναζητήσαμε μια κοπέλα που είχαμε ακούσει πως ήξερε ο Κωστής. Πήγαμε στη Γαλακτοκομική Σχολή αλλά δεν τη βρήκαμε.

(Ο πρόεδρος ρωτά τη κ. Κουτσέγκου πώς είναι δυνατόν να έψαξαν για τα μοναστήρια στο Άγιο Όρος όταν από τον Μάρτιο άρχισαν να λένε κάτι ανάλογο. Εκείνη απάντησε «ειχαμε πελαγώσει δεν ξέραμε τι να κάνουμε και πού να ψάξουμε»)

Ο εντοπισμός της σορού

«Είπαμε τι πήγε να κάνει εκεί πάνω ο Κωστής, ειδικά εκείνη τη βραδιά…Περάσαμε από το γραφείο του τότε Α.Δ. Κοζάνης και μας έδιωξε τροχάδην Αθήνα για να γίνει η εξέταση DNA. Όταν μας ενημέρωσαν πως έγινε η ταυτοποίηση ήταν νύχτα και πήγαμε αμέσως Σιάτιστα. Οι εντολές της Αστυνομίας ήταν να τελειώσουν πρώτα οι έρευνες και μετά να πάμε στο σημείο…Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω πώς ένιωσα όταν πήγα εκεί. Δε μπορώ να καταλάβω ποια κτήνη ήταν αυτά που αποφάσισαν να στερήσουν τη ζωή από το παιδί μου είχε όνειρα να κάνει τα μελίσσια…και κάποια στιγμή να συνδυάσει και αυτά με τα γιαούρτια..»

«Όλοι μιλάνε πως είμαι μια Μήδεια που σκότωσε το παιδί της. Δε μπορούν να δουν όσα νιώθω. Λένε πως δεν κλαίω…αν έκλαιγα και ούρλιαζα θα ήμουν μια μάνα που όντως πονάει που έχασε το παιδί της; Μια μάνα δε φέρνει ένα παιδί στον κόσμο για να το σκοτώσει…Ο Κωστής ήταν το καμάρι μου…το καλύτερο παιδί του κόσμου»

Για την Αγγελική Νικολούλη η Δέσποινα Κουτσέγκου είπε

«Δεν την ένοιαζε καθόλου. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν η τηλεθέαση. 48%! Σκίσαμε, σκίσαμε, έλεγε χαρακτηριστικά».

Και συνέχισε την απολογία της:

«Το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι αυτό που πρέπει να πάθουν αυτοί που έκαναν αυτό στο παιδί μου πρέπει να τιμωρηθούν με τη θανατική ποινή. Τα ρούχα του τα έχω φυλάξει σε ένα κουτί. Είναι μεγάλο άδικο για το παιδί μου που έφυγε. Ποιος θα φέρει το παιδί μου πίσω; Πως να πιστέψω πως αυτό το διαμελισμένο σώμα είναι του παιδιού μου;

kozanimedia.gr, kozanilife.gr.