η Αρκτική μας επιστρέφει τα πλαστικά

από **domer** 28/5/2014, 3:43 pm

Tην πρώτη πλήρη αξιολόγηση των μεταβολών που υπόκειται το παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής παρουσίασε το βρετανικό Κέντρο Παρατηρήσεων των Πόλων και Μοντέλων χρησιμοποιώντας δεδομένα παρατηρήσεων του δορυφόρου CryoSat-2 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

Τα ευρήματα είναι ανησυχητικά πέρα από τους διάφορους μύθους για τους πάγους της Ανταρκτικής: από το 2010 ως το 2013 κάθε χρόνο η Δυτική Ανταρκτική χάνει 134 γιγατόνους πάγου κατά μέσο όρο, η Ανατολική Ανταρκτική τρεις γιγατόνους και η Ανταρκτική Χερσόνησος 23 γιγατόνους.

Η συνολική απομείωση των πάγων ανέρχεται σε 159-160 γιγατόνους ετησίως.

«Διαπιστώσαμε ότι οι απώλειες πάγου εξακολουθούν να είναι πιο έντονες στους ταχέως κινούμενους πάγων του τομέα της Θάλασσας Αμουνδσεν, με τιμές λέπτυνσης 4 ως 8 μέτρα ετησίως κοντά στη γραμμή εδάφους – στο σημείο δηλαδή όπου οι ροές πάγου αφήνουν τη στεριά και αρχίζουν να επιπλέουν στη θάλασσα – των παγετώνων Πάιν Αϊλαντ, Θουέιτς και Σμιθ» δήλωσε ο Μάλκομ ΜακΜίλαν από το Πανεπιστήμιο του Λιντς στη Βρετανία, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Πρακτικά αυτή η απώλεια πάγου μεταφράζεται σε άνοδο της στάθμης των ωκεανών κατά 0,45 χιλιοστά ετησίως. Εάν όμως συνδυαστεί με το λιώσιμο των παγοκαλυμμάτων και των παγετώνων της Αρκτικής ή της Γροιλανδίας τότε το πρόβλημα αποκτά τεράστιες διαστάσεις.

«Αν και έχουμε πλέον την τύχη, μέσω του Cryosat, να μπορούμε να παρακολουθούμε σε επίπεδο ρουτίνας τα πολικά παγοκαλύμματα, η αυξημένη λέπτυνση που ανιχνεύσαμε στη Δυτική Ανταρκτική αποτελεί ανησυχητική εξέλιξη» τόνισε ο καθηγητής Αντριου Σέπαρντ από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, επικεφαλής της μελέτης.

—Ο δορυφόρος Cryosat

Ο δορυφόρος Cryosat, ο οποίος τέθηκε σε τροχιά το 2010, διαθέτει έναν εξελιγμένο υψομετρητή ραντάρ ο οποίος μπορεί να μετράει με εξαιρετική λεπτομέρεια τις διαφορές ύψους στην επιφάνεια του πάγου προσφέροντας έτσι στους επιστήμονες τη δυνατότητα να καταγράφουν τις μεταβολές στον όγκο του παγοκαλύμματος με πρωτοφανή ακρίβεια.

Ο δορυφόρος παρατηρεί σχεδόν ολόκληρη την Ανταρκτική (για να είμαστε απολύτως ακριβείς το 96% της ηπείρου, φθάνοντας σε απόσταση 215 χλμ. από τον Νότιο Πόλο) ενώ έχει αυξημένη κάλυψη στις ακτές, όπου σημειώνεται και η μεγαλύτερη απώλεια πάγου.

—Πλαστικά από την Αρκτική

Στους Αντίποδες, μια ανακάλυψη αμερικανών και βρετανών επιστημόνων αποδεικνύει με τον πιο τρανταχτό τρόπο πόσο αλληλένδετα είναι τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής, της ρύπανσης, αλλά και του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης στον σύγχρονο κόσμο.

Δεν φτάνει που λιώνουν οι πάγοι ανεβάζοντας τη στάθμη των ωκεανών, αλλά οι πάγοι της Αρκτικής περιέχουν τεράστιες ποσότητες “μικροπλαστικών” την ώρα που κάθε χρόνο παράγονται 300 εκατομμύρια τόνοι.

Οι ερευνητές εξέτασαν το περιεχόμενο δειγμάτων πάγου που είχαν ληφθεί στην Αρκτική το 2005 και το 2010. Έλιωσαν κομμάτια από τους πυρήνες πάγου, φίλτραραν το νερό και εξέτασαν το κατακάθι στο μικροσκόπιο.

Η μελέτη έδειξε ότι κάθε κυβικό μέτρο πάγου περιέχει εκατοντάδες σωματίδια πλαστικών με διάμετρο άνω των 0,22 μικρομέτρων, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Earth’s Future. Τα σωματίδια αυτά δεν μπορεί παρά να υπήρχαν στο θαλασσινό νερό και να παγιδεύτηκαν ανάμεσα στους παγοκρυστάλλους όταν το νερό πάγωσε το χειμώνα.

H εξέταση των πλαστικών με φασματογράφο έδειξε ότι τα πιο συνήθη πολυμερή στον πάγο είναι το ρεγιόν (54%), ο πολυεστέρας (21%), το νάιλον (16%), το πολυπροπυλένιο (3%), το πολυστυρένιο (2%), τα ακρυλικά (2%) και το πολυαιθυλένιο (επίσης 3%).

Τα υλικά αυτά θεωρούνται μεν χημικά αδρανή, είναι όμως γνωστό ότι απορροφούν οργανικούς ρύπους, οι οποίοι μπορούν να τελικά μεταφερθούν στους ιστούς των οργανισμών που καταπίνουν τα πλαστικά σκουπίδια.

Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι με το σημερινό ρυθμό ανόδου της θερμοκρασίας, λόγω της κλιματικής αλλαγής, περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο κομματάκια πλαστικού θα απελευθερωθούν από τους πάγους της Αρκτικής σε διάστημα μιας δεκαετίας.

ΠηΓη econews.gr